BA Humanities (Birkbeck College, University of London), MA Media and Communications (Goldsmiths College, University of London), Διδακτορικό Δίπλωμα στην Οικονομική Ιστορία (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο) με θέμα: Ελληνικός Κινηματογράφος (1896-1939). Συγκρίσεις σε ευρωπαϊκό και μεσογειακό πλαίσιο. Τρόποι παραγωγής και διανομής. Από το 2001 έχει διδάξει Κοινωνική και Οικονομική Ιστορία της Ευρώπης, Γενική Ιστορία της Ευρώπης και Ιστορία Ελληνικού Θεάτρου και Κινηματογράφου στο ΕΑΠ, Νεώτερη Ελληνική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Ιστορία Ελληνικού Θεάτρου και Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ελληνική Οικονομική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, καθώς και Ιστορία του Κινηματογράφου σε δημόσια ΙΕΚ. Το προσωπικό ερευνητικό έργο επικεντρώνεται στις εκφάνσεις της Νεωτερικότητας στον ευρύτερο ελληνικό χώρο κατά τον 19οκαι τον 20οαιώνα σε σύνδεση με τον ευρωπαϊκό και το μεσογειακό χώρο (με έμφαση στον κινηματογράφο και στη φωτογραφία).
Έχει συμμετάσχει σε πάνω από 10 ερευνητικά προγράμματα, ενώ έχει παρουσιάσει ανακοινώσεις σε πάνω από 20 διεθνή και ελληνικά επιστημονικά συνέδρια. Μέλος της επιστημονικής και της οργανωτικής επιτροπής σε 2 διεθνή συνέδρία. Αυτό το διάστημα συνεργάζεται ως υπότροφος του Πανεπιστημίου Κρήτης στο πρόγραμμα: «Το modus operandi της Παρισινής Αστυνομίας στα τέλη του 19ουαιώνα, μέσα από την παρακολούθηση του Παναγιώτη Αργυριάδη» και ως ερευνητής στο πρόγραμμα της Eπιτροπής Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών: «Διακρατικές νομισματικές και οικονομικές εναλλαγές στην πολιτική του Μεσοπολέμου: Η ελληνική κρίση της δεκαετίας του 1930 σε ευρωπαϊκό πλαίσιο» που χρηματοδοτείται από το ΕΛΙΔΕΚ. Αυτοτελείς δημοσιεύσεις: Κωνσταντίνος Καψάσκης. Ο οραματιστής τραπεζίτης, Διόνικος, Αθήνα 2011 (μονογραφία). Μάο Τσετούγκ, Φιλοσοφικά κείμενα, Εκτός των Τειχών, Αθήνα 2013 (επιμέλεια, εισαγωγή, μετάφραση). Σε συλλογικούς τόμους: “Σιδηρόδρομοι Κρήτης. Νεωτερικότητα και ανολοκλήρωτοι σχεδιασμοί στην περίοδο της Κρητικής Πολιτείας (1899-1913)”. “Ο παιδικός ρόλος στην αφηγηματική ανάπτυξη του ελληνικού μελοδράματος”, “Correction/Diorthosi (2007)”. “Φωτογραφικό ίχνος, πολιτισμική μνήμη και ιστορική αφήγηση: Η περίπτωση του Δεκέμβρη 1944”. “Πρώιμος ελληνικός κινηματογράφος: Ζητήματα ιστοριογραφίας”. “Τα οδοφράγματα ως ρεπερτόριο και συλλογική μνήμη στον νεωτερικό αστικό χώρο”. “Χαρτογραφώντας τις εργασιακές σχέσεις στις κινηματογραφικές επιχειρήσεις κατά την πρώιμη περίοδο”. Σε περιοδικά: “Σιδηρόδρομοι στην Κρήτη: Μια Απόπειρα”. “Αναζητώντας τη χαμένη τιμή του νεοελληνικού κράτους”. “«Ο αστυνόμος Τρικκάλων απηγόρευσε την εικόναν του κινηματογράφου ως άσεμνην και σκανδαλώδην». Το πρώτο κρούσμα κινηματογραφικής λογοκρισίας εν Ελλάδι”. “Οι αδελφοί Γαζιάδη και η εμφάνιση των βιομηχανικών ταινιών στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου”. “Ο Νικόλας Κάλας και η κινηματογραφική θεωρία”.